Shariatimizda “g‘iybat” deb biror kishining yomon sifatini uning o‘zi yo‘qligida, agar eshitsa, unga og‘ir botadigan, dili ranjiydigan tarzda bayon etishga aytiladi. Bunda g‘iybat qiluvchi xoh tili bilan aytsin, xoh qalami bilan yozsin yoki tana aʼzolari bilan ishora qilsin, g‘iybat qilingan kishi xoh kofir, xoh musulmon bo‘lsin, buning ahamiyati yo‘q. Kishida mavjud bo‘lmagan ayb haqida gapirish esa tuhmat va bo‘hton hisoblanadi.
Bisyor books